Καθημερινά, λοιπόν, η Ελλάδα αλλάζει, και μάλιστα αλλάζει με έναν τρόπο που δεν τον έχει επιλέξει. Τον τρόπο αυτόν τον καθορίζει η Τουρκία, η οποία έχει συνειδητά επιδιώξει να καταστεί χοάνη διοχέτευσης των μεταναστευτικών ροών που ξεκινούν από την Ασία και την Αφρική και έχουν προορισμό την Ευρώπη. Κάθε μέρα λοιπόν επαναλαμβάνεται η ίδια εικόνα: δεκάδες λαστιχένιες βάρκες φθάνουν στα ελληνικά νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και αποβιβάζουν ανεμπόδιστες εκατοντάδες παράνομους μετανάστες. Παράλληλα, εντείνονται οι ροές από τον Έβρο, από τον οποίο, επίσης, περνούν εκατοντάδες μετανάστες καθημερινά.
Πρόκειται για μια εικόνα καταθλιπτική: Η Ελλάδα δέχεται συνεχώς μια σιωπηλή εισβολή από τον Τρίτο Κόσμο, η οποία έχει περισσότερες πιθανότητες να γιγαντωθεί, παρά να σταματήσει. Πράγματι, οι εν δυνάμει μετανάστες σε έναν μεγάλο αριθμό χωρών είναι πολλά εκατομμύρια, και τα βίντεο που "τραβάνε" με τα κινητά τους αυτοί που περνούν τα ελληνικά σύνορα, διαδίδονται μέσω Διαδικτύου σε έναν τεράστιο αριθμό ατόμων.
Παράλληλα μεταδίδονται και βίντεο με μετανάστες που εκταμιεύουν χρήματα από τις προπληρωμένες κάρτες που τους διαθέτουν διάφοροι διεθνείς οργανισμοί, όπως η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ. Φυσικά μεταβιβάζονται και οι πληροφορίες για τους χιλιάδες που εγκαθίστανται σε ξενοδοχεία και σε διαμερίσματα μέσω των προγραμμάτων ΕΣΤΙΑ (της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ) και HELIOS (του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης).
Η Ελλάδα είναι παράδεισος
Εκπέμπεται, λοιπόν, ένα μήνυμα προς τον Τρίτο Κόσμο ότι η Ελλάδα είναι ένας παράδεισος για τους επίδοξους οικονομικούς μετανάστες. Αρκεί να κάνουν ένα ταξίδι έως εδώ, να πετάξουν τα έγγραφά τους και να επικαλεσθούν κάποιον λόγο για να ζητήσουν άσυλο. Ακόμη κι αν απορριφθεί το αίτημά τους πρωτοβαθμίως, θα έχουν την δυνατότητα να παραμείνουν στη χώρα για αρκετά χρόνια μέχρι να εξαντλήσουν όλες τις δυνατότητες προσφυγών που έχουν.
Έως τότε, όμως, θα έχουν βρει τον τρόπο να δικτυωθούν καλύτερα και να εγκατασταθούν σε αυτή. Εν τω μεταξύ, θα έχουν στέγαση, περίθαλψη, επιδόματα, φοίτηση των παιδιών τους στο σχολείο και θα μετέχουν σε προγράμματα ένταξής τους στην αγορά εργασίας. Όλα αυτά θα φαίνονταν εξαιρετικά και θα εξέπεμπαν έναν αέρα υψηλού ανθρωπισμού αν ίσχυαν τρεις προϋποθέσεις:
Πρώτον, αν γνωρίζαμε ότι στην Ελλάδα θα έλθουν λίγες χιλιάδες αληθινοί πρόσφυγες και δεν θα είμαστε αντιμέτωποι με ένα φαινόμενο παγκόσμιων διαστάσεων.
Δεύτερον, αν η Ελλάδα δεν ήταν μια χρεοκοπημένη χώρα με μια κοινωνία καταπονημένη από δέκα χρόνια σκληρής λιτότητας.
Τρίτον, αν οι υπηρεσίες που παρέχει το ελληνικό κράτος στην περίθαλψη, στην εκπαίδευση κλπ ήταν επιπέδου Ελβετίας.
Δυστυχώς, όμως, τίποτε από αυτά δεν ισχύει. Αντιθέτως πολλοί Έλληνες παραμένουν άνεργοι, οι περισσότεροι συνταξιούχοι ζουν με εισοδήματα φτώχειας, πολλοί Έλληνες δεν έχουν να πληρώσουν το δάνειό τους, τους φόρους τους ή τον λογαριασμό του ηλεκτρικού, τα δημόσια νοσοκομεία λειτουργούν με πολλές ελλείψεις, τα σχολεία λειτουργούν με αναπληρωτές καθηγητές που έρχονται στο μέσον του χρόνου.
Την ίδια στιγμή, η αστυνομία δυσκολεύεται να συντηρήσει τα οχήματά της και οι Ένοπλες Δυνάμεις, μέσω των αλλεπάλληλων περικοπών, χάνουν σταδιακά την αποτρεπτική τους ισχύ. Είναι ενδεικτικό ότι πρόσφατα το Πολεμικό Ναυτικό διέθεσε κονδύλια που προορίζονταν για προμήθεια τορπιλών υποβρυχίων, προκειμένου να αγοραστούν οικίσκοι για τη στέγαση παράνομων μεταναστών!
Αδιέξοδη μεταναστευτική πολιτική
Σήμερα, η μεταναστευτική πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι ουσιαστικά μια πολιτική "ανοικτών συνόρων", η οποία δίνει τη δυνατότητα σε καθένα που εισέρχεται παράνομα στη χώρα να υποδυθεί τον πρόσφυγα για να εγκατασταθεί στην Ευρώπη. Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι αυτή την πολιτική την ακολουθεί μόνο η Ελλάδα, καθώς όλες οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες έχουν φροντίσει άμεσα ή έμμεσα να κλείσουν τα σύνορά τους. Έτσι η Ελλάδα μετατρέπεται de facto σε μεταναστευτικό θάλαμο της Ευρώπης.
Η ελληνική κυβέρνηση θεωρεί ότι μπορεί να εφαρμόζει αυτή τη πολιτική, καθώς της παρέχονται άφθονα κονδύλια τόσο από την ΕΕ όσο και από τον ΟΗΕ. Κονδύλια τα οποία ποτέ δεν παρασχέθηκαν για να ανακουφίσουν τον χειμαζόμενο από την οικονομική κρίση ελληνικό πληθυσμό. Με τα κονδύλια αυτά πολλοί έχουν την ευκαιρία να κερδίσουν χρήματα με αποτέλεσμα να γίνονται πρόθυμοι υποστηρικτές της. Όμως, η πολιτική αυτή είναι τριπλά ατελέσφορη:
Πρώτον, διότι δεν δημιουργεί τις προϋποθέσεις για ανακοπή των ροών. Αντίθετα, οδηγεί στην αύξηση τους.
Δεύτερον, διότι τα κονδύλια που διατίθενται σήμερα, δεν θα δίνονται επ’ άπειρον. Και φυσικά, όταν διακοπούν, η Ελλάδα θα μείνει μόνη της να διαχειριστεί το πρόβλημα.
Τρίτον, διότι μέσα από την υποτιθέμενη προσπάθεια αποσυμφόρησης των νησιών που προκαλεί η πολιτική ανοικτών συνόρων, η κυβέρνηση μεταφέρει και εγκαθιστά μεταναστευτικούς πληθυσμούς σε ολόκληρη την χώρα. Με τον τρόπο αυτό η κυβέρνηση διευκολύνει την τουρκική πολιτική, η οποία μας έχει αναγγελθεί τόσο από τον Οζάλ όσο και από τον Νταβούτογλου και η οποία αποσκοπεί στην επάνοδο της νεοθωμανικής Τουρκίας στα Βαλκάνια, μέσω της εγκατάστασης μουσουλμανικών πληθυσμών.
Όλα αυτά σημαίνουν ότι η κυβέρνηση πρέπει να αλλάξει τη μεταναστευτική της πολιτική, υιοθετώντας μια πολιτική που επιτέλους θα εκπέμπει ένα αποτρεπτικό μήνυμα. Αυτό, μάλιστα, πρέπει να το κάνει σήμερα, προτού υποχρεωθεί να το κάνει υπό το βάρος των εξελίξεων που αναπόφευκτα θα έλθουν. Και τότε το κόστος θα είναι πολύ μεγαλύτερο...